Esas Oğlan

-" Kendimi kötü kalpli çocuğuna bakmak zorunda olan anneler gibi hissediyorum. " dedi kız omzundaki çocuğun saçlarıyla oynarken. Yeni kesilmiş ve diken dikendi. İçmeye başladığından beri de sigara kokuyordu.

- " Beni sevmiyor musun ? " dedi oğlan. Hafifçe doğrulup kaşlarını kaldırdı. Gür kaşları ve uzun kirpikleri gözlerini ön plana çıkarıyordu. Eğer bir gün onu öpmek istersem, gözlerinden öperdim diye düşündü kız. Elleri çirkin, gözleri güzel, sigara kokan çocuğu düşündü. Kısa saçlarını, seyrek sakallarını..

-"Hayır, sevmiyorum." Kafasını tamamen kaldırdı bu kez esas oğlan, otobüsün eskimiş koltuğuna yaslayıp bir süre tavanı izledi  Gözlerini kapattı. O an.

Eğer o elini şakağına götürseydi, pişman olacaktı kız. 

Elini şakağına götürseydi, acı çektiğini biliyor olacaktı.

Elini şakağına götürseydi, rol yaptığını düşünmeyecekti.

Elini şakağına götürseydi, onu öperdi kız, bundan emindi.

Elini şakağına götürmedi oğlan.

Yumruk yaptı.

Ve ani bir karar vermiş gibi tekrar omzuna yattı kızın. 

-"Kötü çocuklar da anne şefkatine ihtiyaç duyar." Çirkin elleri hala yumruktu.